Εργοθεραπεία

Βοηθώντας το παιδί να είναι λειτουργικό & ανεξάρτητο στις καθημερινές του δραστηριότητες

Η Εργοθεραπεία είναι μία επιστήμη υγείας που στοχεύει στη μέγιστη λειτουργική απόδοση του ατόμου στη καθημερινή του ζωή.  

Στο κέντρο μας, Σκέψις και Λόγος, στου Ζωγράφου, εφαρμόζεται αξιολόγηση παιδιών μέσα από σύγχρονα σταθμισμένα τεστ, καθώς και σχεδιασμός – αποκατάσταση εξατομικευμένης θεραπείας -μέσα από την αξιοποίηση του παιχνιδιού, με στόχο τη βελτίωση των δεξιοτήτων των παιδιών που δυσκολεύονται σε καθημερινές δραστηριότητες ζωής. 

Η Εργοθεραπεία είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις παιδιών με διαγνωσμένη Δυσπραξία, Αυτισμό και ΔΕΠΥ, ενώ επίσης συμβάλλει σημαντικά στη διαχείριση αισθητηριακών και συναισθηματικών δυσκολιών (π.χ. Διαχείριση της ματαίωσης), καθώς και στη σχολική ετοιμότητα των παιδιών. 

Διαταραχές στις οποίες συνιστάται Εργοθεραπεία

Δυσπραξία 

Η δυσπραξία είναι η δυσκολία στην οργάνωση και στην εκτέλεση εκούσιων κινήσεων. Συγκεκριμένα, παρατηρούνται δυσκολίες στη σύλληψη, στο σχεδιασμό και στην εκτέλεση με στόχο τον κινητικό συγχρονισμό. Σύμφωνα με έρευνες, η δυσπραξία φαίνεται να επηρεάζει περισσότερο τα αγόρια, παρά τα κορίτσια.  

Τα χαρακτηριστικά που παρατηρούνται σε παιδιά με δυσπραξία είναι η καθυστέρηση στο περπάτημα, στην ισοοροπία, στις διαδοχικές κινήσεις κ.ά. Επίσης, συχνά αναφέρεται ότι ένα παιδί με δυσπραξία σκοντάφτει σε αντικείμενα λόγω οπτικοχωρικών δυσκολιών, είναι απρόσεχτο, δυσκολεύεται σε κατασκευές και παρουσιάζει μειωμένη προσοχή και συγκέντρωση. 

Διαταραχή αισθητηριακής επεξεργασίας 

Η αισθητηριακή επεξεργασία αφορά τον τρόπο που επεξεργαζόμαστε τα ερεθίσματα. Τα αισθητηριακά συστήματά μας είναι 8 (το απτικό, το αιθουσαίο, το ιδιοδεκτικό, το οπτικό, το ακουστικό, το γευστικό, το οσφρητικό και το ενδοδεκτικό σύστημα). Τα χαρακτηριστικά της δυσλειτουργίας της αισθητηριακής επεξεργασίας ποικίλλουν από παιδί σε παιδί, με κριτήριο την ηλικία.  

Συγκεκριμένα, το παιδί με την παραπάνω διαταραχή αντιστέκεται σε αλλαγές που υπάρχουν στην καθημερινότητα, π.χ. δεν του αρέσουν τα αγγίγματα, δεν του αρέσει να το λούζουν, να το χτενίζουν, να του κόβουν τα νύχια, ενώ πολλές φορές παρουσιάζει έντονη στοματική αναζήτηση (με αντικείμενα). Επίσης, υπάρχει δυσχέρεια στη δοκιμή νέων τροφών, στα αγγίγματα διαφορετικών υφών (ρούχων), περπατάει στις μύτες των ποδιών ενώ δεν υπάρχει ανατομικό πρόβλημα κλπ.  

Δυσκολίες στην Αδρή & Λεπτή κινητικότητα 

Οι αδρές μας κινήσεις είναι υπεύθυνες για το συντονισμό και την ισορροπία μας, παράδειγμα το περπάτημα, το ανεβοκατέβασμα στις σκάλες κ.λπ., ενώ οι λεπτές αφορούν τις κινήσεις όπως είναι η γραφή και το κόψιμο με το ψαλίδι.  

Πιθανές δυσκολίες που μπορεί να παρουσιάσει ένα παιδί στην αδρή κίνηση είναι να χτυπάει,  να σκοντάφτει και γενικά να είναι αδέξιο, ενώ στη λεπτή κίνηση παρατηρείται δυσκολία στο κράτημα του μολυβιού, στη γραφή, στο χειρισμό του ψαλιδιού κ.λπ.  

Οι παραπάνω δυσκολίες δύναται να επηρεάσουν σημαντικά την καθημερινότητα και τη λειτουργικότητα ενός παιδιού κατά τη νηπιακή, παιδική και ευρύτερα εφηβική ηλικία, γι’ αυτό και η Εργοθεραπεία συμβάλλει σημαντικά στη διαχείρισή τους. 

Η ΔΕΠΥ είναι μια από τις πιο συχνές νευροαναπτυξιακές διαταραχές της παιδικής ηλικίας με ποσοστό 3.7% ή 1.2% στη σχολική ηλικία. Η αναλογία αγοριών προς κορίτσια κυμαίνεται από 3:1 έως 5:1. Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι κυρίως η απροσεξία, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, όπου υφίσταται τουλάχιστον σε τρία περιβάλλοντα.  

Τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι η ΔΕΠΥ είναι μία διαταραχή που παραμένει και στην ενήλικη ζωή με ψυχοκοινωνικές και κλινικές επιπτώσεις (15% του πληθυσμού με τη συγκεκριμένη διαταραχή να παραμένει στην πλήρη μορφή της μέχρι την ηλικία των 25 ετών, ενώ στο 50% παραμένει σε μερική ύφεση, υποδεικνύοντας ότι παρουσιάζουν διαταραχή και ως ενήλικες). 

Η ΔΑΦ είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που διαγιγνώσκεται από την ηλικία των 2,5 ετών. Τα χαρακτηριστικά της ΔΑΦ είναι ελλείμματα στον τομέα της κοινωνικότητας, της επικοινωνίας (καθυστέρηση στο λόγο και στην ομιλία, άμεσες/έμμεσες ηχολαλίες, επηρεασμένη προσωδία, μειωμένη ανάπτυξη εξωλεκτικών στοιχείων επικοινωνίας, όπως βλεμματική επαφή), στερεοτυπικές συμπεριφορές που επηρεάζουν τη λειτουργικότητα της καθημερινότητας, αισθητηριακά ελλείμματα, ελλείμματα στο λειτουργικό-συμβολικό παιχνίδι.  

Η ΔΑΦ διαγιγνώσκεται σε τρία (3) επίπεδα, ξεκινώντας από ήπια συμπτώματα και καταλήγοντας σε πιο βαριά. Είναι σημαντική η πρώιμη και εξατομικευμένη παρέμβαση, ώστε να αξιοποιηθούν οι ικανότητες του παιδιού με ΔΑΦ στο βέλτιστο και να γίνει ομαλά η ένταξή του σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια.  

Μήπως το παιδί σας χρειάζεται Εργοθεραπεία;

Για εργοθεραπευτική αξιολόγηση & παρέμβαση, το κέντρο Σκέψις και Λόγος είναι στη διάθεσή σας.